MS 11. yüzyıl sonlarından itibaren başlayan Anadolu’nun fethi ile birlikte ilk Türk uç beylerinin güneybatı Anadolu Bölgesi’ne kadar geldikleri bilinmektedir. Bundan sonraki dönemde kültürel ve ticari ilişkiler sürekli artmıştır. Stratonikeia yakınında ele geçen en erken buluntular; Beybağı’ndan I. Gıyaseddin Keyhüsrev’in ikinci saltanat (1205-1211) dönemine ve Tepecik’ten III. Gıyaseddin Keyhüsrev (1266-1284) dönemine tarihlenen Selçuklu sikkeleridir. Bu bölgedeki Türk Dönemi yerleşimlerinin ise 13. yüzyıl ortalarından itibaren olduğu düşünülmektedir. Menteşeoğlu İbrahim Bey’in ölümünden sonra kardeşler arasındaki hükümranlık mücadelesi esnasında, bu bölge Ahmet Gazi’nin eline geçmiş olmalıdır. Eskihisar merkezindeki Türk Dönemi yapılarının en azından 14. yüzyıldan itibaren varlığı bilinmektedir. Bu tarihlerden ya da Osmanlı Dönemi’nden itibaren Stratonikeia’nın Eskihisar adıyla geçmeye başladığı düşünülmektedir. Beylikler Dönemi’nin bir devamı olarak Osmanlı Dönemi’nde yapılaşmalar artarak devam etmiştir.

 

KÖY MEYDANI

Doğu Roma Dönemi’nde merkezi alan kentin kuzeydoğu bölümü olmasına rağmen, büyük bir ihtimalle Beylikler Dönemi’nde değişmişti. Bu değişimin en önemli nedenleri arasında; sur duvarları ile çevrili bir alana ihtiyaç duyulmaması, Kuzey Kapı’nın bulunduğu alanda suyun kesilmesi ve Şaban Ağa Cami’nin yanından çıkan kaynağın bol suya sahip olması sayılabilir. Beylikler Dönemi ve sonrasına ait yapı kalıntıları ile seyyahların verdiği bilgiler de Merkezi Köy Meydanı’nın burası olduğu düşüncesini doğrulamaktadır.

Kentsel doku içinde, insanların bir araya geldikleri ve birtakım ihtiyaçlarını karşıladıkları köy meydanları Eskihisar’ın önemli dini, sosyolojik, kültürel ve ticari alanlarından birisini oluşturmaktadır. Beylikler Dönemi’nde ilk köy meydanı, şimdiki merkezi köy meydanı olarak bilinen, en eski dini, sivil ve ticari yapıların bulunduğu yer olmalıdır. Çünkü bundan daha eski merkezi yerleşim dokusuna ait yapı kalıntısının bulunduğu yer tespit edilmemiştir.

Resim 1. Hilair'in Türk Bayramı Gravürü ve arkada cami (Choiseul-Gouffier 1782, Lev. 77)