DÜNYA BİR GÜLDÜR, KOKLA VE ARKADAŞINA VER
(Ahmet TANRIVERDİ - Malatya)
Ayıpsız yar arayan, yarsız kalır, bu kesinlikteki bir tespittir. Hemen her şeyin, her insanın bir kusuru, bir eksiği vardır.
Hatasız kul olmaz. Dolayısıyla insanın mükemmel bir dost, arkadaş ve sevgili aramaya çalışması boşunadır. Böyle bir dost bulamayacağı gibi, dostsuz kalması da mümkündür. Bu bakımdan insan bir şey elde etmek, bir dost bulmak istiyorsa onları kusurları ile kabul etmeye hazır olmalıdır. Bu bilinen bir mevzu bahis olduğu için, kişi kendine kusuru noksan olan, kusuru düzeltilebilecek olan, aynı zamanda da bizim kusurlarımızı düzeltebilecek kabiliyetteki kişilerle arkadaşlıkların kurulması; eskilerin sözleri ile desteklenmiştir bizlere. “Adam ahbabından bellidir” sözü, bizim, -kır atın yanında kalıp, huyundan, suyundan- etkilenmemiz için belirtilmiştir, o borçlu olduğumuz şahsiyetler tarafından.
Kişiliği belirleyen ana etmen olarak gösterebileceğimiz, arkadaş çevresi bahsi, eskiler tarafından tespit edildiği gibi, günümüzde de bilimsel ve istatistiksel olarak kanıtlanmıştır.
Her insanın, bütün işlerini kendisi yapabileceği, birileri tarafından iddia edilecek olunursa eğer, bu kişiliklerin yalnız bırakılmaları, ağızlarından çıkanı duymalarına vesile olacaktır, bu durumun neticesi de kişinin kendini her yönden toparlamasına sebebiyet vereceğinden, olumlu karşılanabilir. (!)
Bir hayatın arkadaşsız sürdürülmesi, olanaksız gibi görünüyor bana… Etkilenilmeyecek bir arkadaşın veyahut ta bir arkadaş grubunun bulunup, o gruba müdahil olunması kesinlikle mümkün olunmayacak bir vaziyettir.
Çünkü hayat, öyle bir konumdur ki, bir daha geri gelmesi zor olan vaziyete düşer, kaçırıldı mı elden. O sebepten, kişiliğimizin eğitmeni olan arkadaş, iyi seçilmek ile mükellef olunmuştur bizlere. Bizlere vukuf edilmiştir kah belgeler ile, kah çevremizdekiler aracılığı ile, kahsa naçizane tespitlerimiz ile hayatımızla mütemmim cüz i bir vaziyet almıştır.
Şunun da tarafımdan bildirilmesini arzu ettim; “dünya bir güldür, kokla ve arkadaşına ver.” Bu söz, arkadaşı da kendimizle beraber, aynı seviyede tutup, -var olanımızı- paylaşmamızı söylüyor. Yani yaşanılanların arkadaşlarla da paylaşılmasını yeğleyen bir düşünceyi bize de takdim ediyor bu söz. Ve birde, tadılıp, arkadaşlarında tatmasına vesile olmamızı vukuf ediyor.
Velhasıl ı kelam, arkadaşlık öyle basit bir konum değildir, ama paylaşıldıkça arkadaşlığın aslı oluşacaktır, bunun bilincinde olmak bizim arkadaşlığımızı sağlam kişiler ile sağlam temeller üzerine kurmamızı sağlayacaktır.